Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
Θα πρέπει αδελφοί μου να δοξάζουμε το Θεό για όλες τις δωρεές του, υλικές και πνευματικές – ακόμα και για τις ασθένειες, γιατί και αυτές βοηθούν πνευματικά τον άνθρωπο- και να ζητάμε πάνω από όλα να γίνουμε μέτοχοι της Βασιλείας Του Θεού. Επίσης πρέπει πάντοτε να έχουμε στο νου μας ότι ο Θεός σαν στοργικός Πατέρας μας, δεν μας εγκαταλείπει - παρά τις συνεχές πτώσεις μας-αλλά με αγάπη βρίσκεται πάντα δίπλα μας σε κάθε δοκιμασία, αρρώστια, πειρασμό και σταυρό μας που πρέπει να αντιμετωπίσουμε αγόγγυστα με θάρρος, πίστη και εμπιστοσύνη στο Θεό. Και πάντα αδελφοί μου μετά την Σταύρωση ακολουθεί η Ανάσταση… Λόγω του ότι κατοικούμε σε μία χριστιανική χώρα, χώρα στην οποία αιώνες τώρα έχει κηρυχτεί ο Ευαγγελικός Λόγος και έχει αποδώσει πολλούς πνευματικούς καρπούς- Άγιους, Ιεράρχες, Μάρτυρες, Οσίους και αγίους γεροντάδες που ακόμα δε τους έχει αναγνωρίσει η Εκκλησία μας ως Άγιους γιατί κοιμήθηκαν στις μέρες μας, ήταν όμως άνθρωποι σαν και εμάς. Όλοι μας έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε ένα πνευματικό πατερά ο οποίος θα δέχεται την μετάνοια μας , θα μας συμβουλεύει και θα μας καθοδήγει στον ευλογημένο, γεμάτο όμως εμπόδια, πνευματικό δρόμο για τη σωτηρία της ψυχής μας. Όλοι έχουμε στη διάθεση μας οποιοδήποτε πνευματικό-πατερικό βιβλίο θέλουμε, οποιαδήποτε στιγμή. Όλοι μας μπορούμε να πηγαίνουμε σχεδόν κάθε μέρα να εκκλησιαζόμαστε στις εκκλησίες-ενορίες μας. Όλοι μας μπορούμε να παρευρισκόμαστε σε συνάξεις που γίνονται στις εκκλησίες μας με σκοπό την πνευματική αφύπνιση των ψυχών μας και τον πόθο για να αγωνιστούμε στον αγώνα της σωτηρίας της ψυχής μας με θάρρος, ανδρεία και πάνω από όλα ελπίδα και εμπιστοσύνη στο Θεό, πως και Αυτός θα είναι συνοδοιπόρος μας σε αυτό τον αγώνα μας για τη σωτηρία της ψυχής μας.
Έχουμε όμως ποτέ αναρωτηθεί αν υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που να μην έχουν όλες αυτές τις δυνατότητες και να στερούνται αυτά τα αγαθά; Έχουμε αναρωτηθεί αν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δε τους δόθηκε ακόμα η ευκαιρία να μάθουν την αλήθεια, τον Ορθόδοξο Ευαγγελικό λόγο; Έχουμε σκεφτεί αν υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που διψούν για να μάθουν για το Χριστό; Έχουμε αναρωτηθεί αν υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα τους μιλήσουν για τον Χριστό, (και τι ανάγκες έχουν για να αντιμετωπίσουν τα καθημερινά προβλήματα τους στις χώρες αυτές) την Εκκλησία και θα τους κάνουν την κατήχηση για να αξιωθούνε να λάβουν το χρίσμα και την χάρη του Αγίου Πνεύματος με την βάπτισή τους ; Έχουμε σκεφτεί πως πολλοί άνθρωποι όπως είναι οι κάτοικοί της Αφρικής, αλλά και σε άλλες χώρες της Ιεραποστολής, διανύουν ολόκληρα χιλιόμετρα για να φτάσουν στη πιο κοντινή εκκλησία ώστε να εκκλησιαστούν και μεταλάβουν το σώμα και το αίμα του Χριστού; Έχουμε ποτέ αναρωτηθεί αν αυτοί έχουν τη δυνατότητα να μαθαίνουν για το Χριστό από χριστιανικά βιβλία;
Επίσης όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν από τη πείνα, τη δίψα και από έλλειψη ιατροφαρμακευτικής βοήθειας, τη στιγμή μάλιστα που εμείς πετάμε στα σκουπίδια ότι φαγητά δεν μας αρέσουν ή αυτά που μας περισσεύουν. Δυστυχώς έχουμε συνηθίσει στις ανέσεις και στη καλοπέραση χωρίς να εκτιμούμε τα αγαθά που έχουμε και να δοξάζουμε το Θεό για τα πλούσια ελέη Του. Παρόλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε φαγητό κάθε 2-3 ημέρες, δεν έχουν στέγη, ιατροφαρμακευτική φροντίδα και δεν έχουν τις ανέσεις που έχουμε εμείς αλλά παρόλα αυτα δοξάζουν το Θεό μέρα και νύχτα για αυτά που έχουν ..
Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ανεβάζει πλέον τον αριθμό μόνο των παιδιών που φτάνουν στη δύση της ζωής τους σε 25.000 κάθε ημέρα. Για παράδειγμα η χώρα Ζιμπάμπουε είναι η τρίτη φτωχότερη χώρα στο κόσμο, έχει έκταση 390.550 τ.χμ και πληθυσμό 14.000.000 κατοίκους. Το προσδόκιμο ζωής της χώρας αυτής είναι 38 έτη.. Το 80% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας...
Ο σύγχρονος Έλληνας από την άλλη μεριά μιμούμενος τα δυτικά πρότυπα ζει, σκέφτεται και πράττει σύμφωνα με την νοοτροπία των Αμερικανών και των Ευρωπαίων πολιτών. Επίσης διακατέχεται από διάφορα είδη συναισθημάτων όπως φιλαργυρία, φιλοδοξία και υπερηφάνεια. Νομίζει πως κάθε καινούργιο επίτευγμά είναι αποτέλεσμα μόνο των γνώσεών του- χωρίς να υπολογίζει το Θεό ή ακόμα χειρότερα πιστεύει πως η θρησκεία αποτελεί εμπόδιο στην πρόοδο της επιστήμης. Όσον αφορά την υγεία όλοι οι Έλληνες, μικροί και μεγάλοι, έχοντες και μη έχοντες, δικαιούνται και τους παρέχεται κάποιου είδους ιατροφαρμακευτικής φροντίδας. Επιπλέον όλα τα σπίτια των Ελλήνων είναι γεμάτα από πλούσια αγαθά πρώτης ανάγκης όπως το νερό, το ψωμί – δε μιλάω για τις υπόλοιπες τροφές... Εμείς έχουμε κάθε μέρα ένα καλομαγειρευμένο φαγητό και μάλιστα συχνά είναι διαφορετικό από ημέρα σε ημέρα ή διαλέγουμε πολλές φορές τι έχουμε όρεξη να φάμε..Άλλοι πάλι προτιμούν να φάνε έξω σε κάποια ταβέρνα και να διασκεδάσουν ίσως και να ξεχαστούν από τα καθημερινά τους προβλήματα ή άλλοι να φάνε βιαστικά, λόγω της εργασίας τους και της έλλειψης χρόνου τους, σε κάποιο fast food. Πάντως όλοι μας κοιμόμαστε το βράδυ με γεμάτες τις κοιλιές μας και χωρίς να σκεφτόμαστε αν αύριο θα έχουμε να φάμε...
Όμως ποίοι από εμάς θυμόμαστε τους ανθρώπους αυτούς, που είναι όμοιοι με μας-θα μπορούσε μάλιστα να είναι κάποιο μέλος της οικογένειας μας, όταν τρώμε το άφθονο φαγητό μας ή όταν πετάμε όσο δε μπορέσαμε να φάμε( καθώς βαρυστομαχιάσαμε).
Με βάση τα παραπάνω βλέπουμε τις διαφορές του εκσυγχρονισμένου δυτικού πληθυσμού της Δύσης με τον υπανάπτυκτο φτωχό πληθυσμό της Αφρικής, Ασίας, κα. Ο πρώτος, από την μια μεριά, βρίσκεται σε ένα περιβάλλον γεμάτο από επιστημονικά επιτεύγματα που συνεχώς βελτιώνουν τη βιοψυχοκοινωνική και οικονομική ζωή αυτών των κατοίκων, από την άλλη μεριά όμως έχουμε τους ανθρώπους που οι περισσότεροι δεν έχουν σπίτια, είναι πάντα άστεγοι, και δεν έχουν μέρος για να προφυλαχτούν από τις επικίνδυνες ανά περίοδο καιρικές συνθήκες αλλά και ακόμα χειρότερα τους ανθρώπους εκείνους που δεν έχουν καθόλου τροφή για να φάνε και αρκετές φορές οδηγούνται στον θάνατο λόγω έλλειψής τροφής. Παρόλα αυτά σε εμάς τους Ευρωπαίους δεν μας αρκούν αυτά που έχουμε αλλά επιζητούμε συνεχώς και άλλα αγαθά, είμαστε αδελφοί μου σε μεγάλο βαθμό αχάριστοι...
Είχε πει ο Νταστογίεφκι “Η ζωή και η ιστορία της ανθρωπότητας δε θα δικαιωθούν ποτέ, όσο σε αυτό το κόσμο πεθαίνει κι ένα μονάχα παιδί από πείνα”.
Η ιεραποστολή δεν αποβλέπει στο να δημιουργήσει οπαδούς ή να κερδίσει εδάφη ή να επαίρεται για τα κατορθώματά της, αλλά στην ταπεινή και αποστολική διακονία προς σωτηρία ψυχών. Όλα πρέπει να γίνονται με αγάπη και φόβο Θεού. «Η Αγάπη πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει» όπως λέει ο απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς Κορινθίους στο κεφάλαιο 13.
Αν επιθυμείτε να βοηθήσετε στο ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο που γίνεται στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό μπορείτε να επικοινωνήσετε στα αντίστοιχα ιεραποστολικά και φιλανθρωπικά ιδρύματα- οργανισμούς. Μπορείτε επίσης να επικοινωνίσετε μαζί μας στο τηλέφωνο 6980077726 ή στο e-mail : andrianakisnikolaos@gmail.com
Ανδριανάκης Νικόλαος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου