Μπες και Δες

Δεν είναι πάντα στη ζωή μας απαραίτητα τα χρήματα, μπορούμε να προσφέρουμε στον συνάνθρωπό μας και με λίγη καλή θέληση. Χρήματα μπορεί να μην υπάρχουν, όμως πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι που θα χαρίσουν λίγα χαμόγελα… Μάθε για την ομάδα μας … Βοήθησε και εσύ ……

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Η προσευχή του Χριστού στο Σταυρό και η μετάνοια του ληστή

ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ 3
 Η προσευχή του Χριστού στο Σταυρό και η μετάνοια του ληστή

Στό Σταυρό καί στό ληστή
Σταυρός γιά μᾶς τούς Χριστιανούς  εἶναι γιορτή καί               πανηγύρι     πνευματικό. Πρίν   ἦταν             σύμβολο καταδίκης·  τώρα εἶναι  προϋπόθεση  τῆς σωτηρίας μας.
      Σταυρός       μᾶς     χάρισε      ἀμέτρητα        ἀγαθά.       Μᾶς
ἀπάλλαξε             ἀπ       τήν      πλάνη      τῆς     εἰδωλολατρείας·                μᾶς
φώτισε,  ἐνῶ ζούσαμε στό σκοτάδι·  μᾶς συμφιλίωσε μέ
τόν     Θεό,      ἐνῶ     εἴχαμε       γίνει      ἐχθροί      του·     μᾶς     ἔκανε
φίλους,  ἐνῶ εἴχαμε  ἀποξενωθεῖ  ἀπ᾿  αὐτόν·  μᾶς ἔφερε
κοντά στό Θεό, ἐνῶ εἴμασταν μακριά του.
Σταυρός ἐξαφάνισε τήν ἔχθρα κι ἐξασφάλισε τήν
εἰρήνη. ∆έν περιπλανιόμαστε πιά στίς ἐρήμους,  γιατί
γνωρίσαμε τόν ἀληθινό  δρόμο. ∆έν ζοῦμε πιά ἔξω ἀπ
τή βασιλεία  τῶν οὐρανῶν,  γιατί βρήκαμε  τήν εἴσοδό
της.      ∆έν      φοβόμαστε               πιά      τά      πυρωμένα              βέλη      τοῦ
διαβόλου, γιατί εἴδαμε τήν πηγή πού τά σβήνει.
Χάρη σ αὐτόν  δέν  βρισκόμαστε   σέ χηρεία, γιατί
ἀποκτήσαμε τό γαμβρό. ∆έ φοβόμαστε τό λύκο, γιατί
ἔχουμε τόν καλό  ποιμένα. ∆έν τρέμουμε τόν τύραννο,
γιατί εἴμαστε κοντά στό βασιλιά.


 γή  ἔγινε   τόπος προσευχῆς
Γιά μᾶς τούς χριστιανούς,  ἀπό τότε πού ἦρθε ὁ Χριστός  καί     καθάρισε        ὅλη     τήν      οἰκουμένη                       ἀπ       τίς εἰδωλολατρικές θυσίες·
Ὅλος τόπος ἔγινε τόπος προσευχῆς.
λη   γῆ ἁγιάσθηκε  καί ἔγινε ἁγιότερη   ἀπ τά ἅγια τῶν ἁγίων τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντα.
Ἄλλο  κατόρθωμα τοῦ Σταυρο.
Σήμερα           μᾶς      ἄνοιξε           τόν      παράδεισο,                πού      ἦταν κλεισμένος γιά περισσότερα ἀπό πέντε χιλιάδες χρόνια.
Σήμερα μᾶς ἔδωσε πάλι τήν παλιά μας πατρίδα.
Σήμερα  μᾶς ἔφερε  πάλι στήν πόλη τῶν προγόνων μας καί χάρισε κατοικία  σ ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος.


Πότε  κέρδισε  τό ληστή;
πάνω         στό     σταυρό      κατόρθωσε               ν      ἀλλάξει            τήν πονηρή σκέψη τοῦ ληστ,  ὅταν τόν σταύρωναν καί τόν κάρφωναν,     ὅταν  τόν                              εἰρωνεύονταν,                ὅταν   τόν κακολογοῦσαν·  δέν τὸν ἄλλαξε γνώμη,  ὅταν ἀνέστησε νεκρό, ὅταν ἐπετίμησε  τήν θάλασσα καί τούς ἀνέμους, ὅταν ἀπομάκρυνε τούς δαίμονες.
Κι  ὁλόκληρη  τήν κτίση τήν συγκλόνισε,  καί τίς πέτρες ράγισε, καί τήν ψυχή τοῦ ληστῆ, πού ἦταν πιό ἀναίσθητη   π τήν πέτρα, τήν συγκίνησε  καί τήν τίμησε.



Ποιό  τό κατόρθωμα   τοῦ ληστή;
Καί τί σπουδαῖο κατόρθωμα ἔκαμε ληστής,  γιά νά κερδίσει τόν παράδεισο μετά τήν σταύρωσή του;
Ὅταν  Πέτρος  τόν ἀρνήθηκε,  χωρίς νά  εἶναι στό σταυρό,         τότε   ἐκεῖνος  τόν      πίστεψε,        καθώς                     τόν       εἶδε ἐπάνω στό σταυρό.
     μαθητής        δέν       ἄντεξε          τήν     ἀπειλή       ἑνός       μικροῦ κοριτσιοῦ·
ληστής  ὅμως ἄν κι ἔβλεπε νά στέκεται  γύρω του ὁλόκληρος λαός, πού φώναζε κι ἔκανε σάν τρελλός, καί βλασφημοῦσε καί περιγελοῦσε,  δέν τά ἔδωσε σημασία ὅλα     αὐτάοὔτε     πρόσεξε            τήν   φαινομενική      ἀδυναμία ἐκείνου πού σταυρωνότανε· αὐτός παραβλέποντας μέ τά μάτια τῆς     πίστης    ὅλ        αὐτά,                καί                    ξεπερνώντας                 τά ἀσήμαντα            ἐμπόδια,            ἀναγνώρισε      τόν      Κύριο τῶν οὐρανῶν κι ἀφοῦ τόν παρακάλεσε τοῦ εἶπε:
«Θυμήσου Κύριε κι ἐμένα, ὅταν ἔρθεις στή βασιλεία
σου
Ἄς  μήν ντραποῦμε,  νά  θεωρήσουμε   δάσκαλό  μας αὐτόν πού Κύριός  μας δέν ντράπηκε  νά τόν ὁδηγήσει πρῶτο στόν παράδεισο, πού πρῶτος ἀπ ὅλο τόν κόσμο φάνηκε ἄξιος, νά μπεῖ στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
∆υό  ληστές ἦταν πάνω  στό σταυρό,  γιατί ἔδειξαν κακή διαγωγή. ∆έν εἶχαν ὅμως καί οἱ δυό τό ἴδιο τέλος. ῾Ο ἕνας κληρονόμησε  τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν κι ἄλλος πῆγε στήν κόλαση.


 ἐξομολόγηση τοῦ ληστή
Κι  ἐμεῖς βέβαια  δίκαια τιμωρηθήκαμε,  γιατί ἄξια παθαίνουμε  γι᾿ αὐτά πού κάναμε.  Αὐτός ὅμως δέν ἔκανε κανένα κακό.  Εἶδες τέλεια  ἐξομολόγηση; Εἶδες πῶς ἀπαλλάχθηκε   ἀπ’  τίς ἁμαρτίες  του ἐπάνω  στό σταυρό;  Κανένας  δέν  τόν ἀνάγκασε,  κανένας  δέν  τόν πίεσε, ἀλλά ἴδιος κατηγόρησε  τόν ἑαυτό του.
Βλέπεις           πόσο μεγάλο              πράγμα         εἶναι      ἡ ἀληθινή ἐξομολόγηση;  Ἐξομολογήθηκε                     κι                     ἄνοιξε             τόν παράδεισο· ἐξομολογήθηκε  κι ἀπόκτησε τόσο θάρρος, ὥστε  ἀπό     ληστής   νά         ζητήσει τή   βασιλεία                τῶν οὐρανῶν.

Προσευχή   γιά τούς ἐχθρούς
Συγχώρεσέ τους τήν  ἁμαρτία,  γιατί  δέν ξέρουν τί κάνουν.         Ἄς              μιμηθοῦμε          λοιπόν           τόν                      Κύριο κι                           ἄς προσευχόμαστε γιά τούς ἐχθρούς μας.
Ἐάν         ὅμως      ὑπάρχουν             μερικοί       σκληροκάρδιοι                καί ὀργίλοι καί δύστροποι,  πού δέν ὑπάκουσαν σ᾿ αὐτά πού εἴπαμε, ἴσως ντραποῦν πού σᾶς μιλ πολλές ἡμέρες κι ἀπομακρύνουν κάποτε τό μίσος καί τήν μικροψυχία.
Μιμήσου  λοιπόν  τόν Κύριό σου· σταυρωνόταν  καί μιλοῦσε στόν Πατέρα γιά τό καλό ὅλων ατῶν πού τόν σταύρωναν. Εἶναι σπουδαιότερο νά προσεύχεται κανείς γιά τούς ἐχθρούς του, παρά γιά τούς φίλους του.


Ἀπό  τόν  πλοῦτο  καί  τή  σοφία  τῶν  Πατέρων
Φ 016ο, 28η Ἀπριλίου 2000, Ἐκκλ.  Ἔτος Α΄ αφ 03ο





Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Τα λόγια μιας πονεμένης ψυχής (Θεαγένειο 29/01/2012)..




Χθες το μεσημέρι, μου έστειλε μήνυμα στο κινητό μου ο Πέτρος, ένας γνωστός μου. Μου πρότεινε αν θέλω να πάω και εγώ σε μια επίσκεψη που θα γινόταν αύριο στους ασθενείς του  Γενικού Αντικαρκινικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης  “Θεαγένειο” από κάποιους νέους μεταξύ αυτών και ο Πέτρος. Δέχτηκα με πολύ χαρά, καθώς στο παρελθόν είχα συμμετάσχει σε παρόμοιες επισκέψεις σε Νοσοκομεία και είχα συνειδητοποιήσει πόσο πολύ χαίρονται με μια απλή επίσκεψη, που είναι, όμως, γεμάτη από αληθινή Αγάπη. Γιατί αν δε υπήρχε αγάπη για αυτούς τους πονεμένους ανθρώπους, αυτοί οι νέοι δε θα τολμούσαν να πάρουν την απόφαση να πάνε εκεί αλλά και ούτε θα αφιερώνανε την μια ώρα που κράτησε η επίσκεψη. Ο σκοπός αυτής της ανάρτησης σε αυτό το blog ήταν τα λόγια μιας ασθενούς που ήθελα να σας τα μεταφέρω. Εσείς έπειτα μπορείτε μόνοι σας να βγάλετε τα συμπεράσματα. Λοιπόν αυτό που μας είπε μετά την επίσκεψή μας στην κλινική όπου νοσηλεύεται ήταν : «Σήμερα, πραγματικά, μας απαλύνατε τον πόνο μας. Και μόνο η παρουσία σας ήταν υπεραρκετή. Αλλά και τα τραγούδια σας που μας είπατε ήταν ακόμα πιο καλά». Αυτά τα λόγια της κυρίας αυτής με την ιατρική μάσκα (που πρέπει να φορούν οι καρκινοπαθείς που είναι ευαίσθητοι λόγω του αδύναμου ανοσοποιητικού συστήματός τους..), αυτά τα λόγια που βγήκαν από την καρδιά της για εμάς εκείνη τη στιγμή, είμαι σίγουρος πως θα μείνουν χαραγμένα πάντοτε μέσα στις καρδιές μας.. Η  αγάπη, κατά τη γνώμη μου, δεν αγοράζεται, δεν πουλιέται, αλλά γεννιέται μέσα μας, μέσα στην καρδιά μας, όταν εμείς πλησιάσουμε τον Θεό και Πατέρα μας που είναι Αγάπη.. Η μια και μοναδική αληθινή Αγάπη που μας γεμίζει τόσο που ύστερα και εμείς χωρίς, πολλές φορές, να το καταλαβαίνουμε και να το επιδιώκουμε βοηθούμε τους γύρω μας με πολλούς και διαφόρους τρόπους. Ευχαριστώ πολύ τον Πέτρο αλλά και τον κάθε Πέτρο που μου δίνει την ευκαιρία να διακονώ μαζί με άλλους ανθρώπους, πονεμένες ψυχές, ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη, αλλά και που τους έχουμε ανάγκη..Γιατί ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε το Ευαγγέλιο της Κρίσεως (κατά Ματθαίον κεφάλαιο 25, στίχοι 31-46).. «ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με».. «ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε».. Εύχομαι πάντα σε όλους εσάς, τους αναγνώστες αυτών των σκέψεών μου, να προσπαθούμε και να αγωνιζόμαστε να μεταφέρουμε συνεχώς μηνύματα αληθινής Αγάπης, Ελπίδας και χαράς στους εν ανάγκη ευρισκομένους αδερφούς μας.. Αμήν.

Νικόλαος Α. 29/01/2012

Απόστολος και Ευαγγέλιο Κυριακής ΙΖ' Ματθαίου (Χαναναίας)


Απόστολος, Β΄ προς Κορινθίους ΣΤ΄ 16 – Ζ΄ 1

16 Τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλωνὙμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν  Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός.
17 Διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς,
18
καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶθυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.
1 Ταῦτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

Μετάφραση :

16 Μπορεῖ νὰ ὑπάρχῃ συμφωνία μεταξὺ τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν εἰδώλων; Διότι σεῖς εἶσθε ναὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζωντανοῦ, καθὼς εἶπεν ὁ Θεός, Θὰ κατοικήσω μέσα τους καὶ θὰ περπατήσω μεταξύ τους καὶ θὰ εἶμαι ὁ Θεός τους καὶ αὐτοὶ θὰ εἶναι ὁ λαός μου.
17 Διὰ τοῦτο φύγετε ἀπὸ μέσα ἀπ’ αὐτοὺς καὶ χωρισθῆτε, λέγει ὁ Κύριος, μὴ ἐγγίζετε ἀκάθαρτον καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς δεχθῶ,
18 καὶ θὰ εἶμαι Πατέρας σας καὶ σεῖς θὰ εἶσθε υἱοί μου καὶ θυγατέρες, λέγει ὁ Κύριος ὁ Παντοκράτωρ.
1 Ἐπειδὴ λοιπὸν ἔχομεν αὐτὰς τὰς ὑποσχέσεις, ἀγαπητοί, ἂς καθαρίσωμεν τοὺς ἑαυτούς μας ἀπὸ κάθε μολυσμὸν σαρκὸς καὶ πνεύματος, τελειοποιούμενοι εἰς τὴυν ἁγιωσύνην μὲ φόβον Θεοῦ.

Ευαγγέλιο κατά Ματθαίον ΙΕ ‘ 21 - 28

21 Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶΣιδῶνος.
22 Καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσαἐκραύγαζεν αὐτῷ λέγουσα· ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυίδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται.
23 Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν.
24 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ.
25 Ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι.
26 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις.
27 Ἡ δὲ εἶπε· ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν.
28 Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥραςἐκείνης.

Μετάφραση :

21 Καὶ ἀφοῦ ἐβγῆκε ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Ἰησοῦς, ἀνεχώρησε εἰς τὰ μέρη τῆς Τύρου καὶ τῆς Σιδῶνος.
22 Καὶ μία γυναῖκα Χαναναία ἀπὸ τὴν περιοχὴν ἐκείνην ἐβγῆκε καὶ ἐφώναζε, «Ἐλέησέ με, Κύριε, υἱὲ τοῦ Δαυΐδ. Ἡ θυγατέρα μου βασανίζεται ἀπὸ δαιμόνιον».
23 Αὐτὸς ὅμως δὲν ἀπεκρίθη οὔτε λέξιν. Καὶ ἦλθαν οἱ μαθηταί του καὶ τοῦ ἔλεγαν, «Διῶξε την, διότι φωνάζει ἀπὸ πίσω μας».
24 Αὐτὸς ἀπεκρίθη, «Δὲν εἶμαι σταλμένος παρὰ εἰς τὰ πρόβατα τὰ χαμένα τῆς γενεᾶς τοῦ Ἰσραήλ».
25 Αὐτὴ δὲ ἀφοῦ τὸν ἐπλησίασε, τὸν προσκυνοῦσε καὶ ἔλεγε, «Κύριε, βοήθησέ με».
26 Ἐκεῖνος τῆς ἀπεκρίθη, «Δὲν εἶναι σωστὸ νὰ πάρω τὸ ψωμὶ τῶν παιδιῶν καὶ νὰ τὸ ρίξω στὰ σκυλιά».
27 Αὐτὴ δὲ εἶπε, «Ναί, Κύριε, ἀλλὰ καὶ τὰ σκυλιὰ τρώγουν ἀπὸ τὰ ψίχουλα, ποὺ πέφτουν ἀπὸ τὸ τραπέζι τῶν κυρίων τους».
28 Τότε ὁ Ἰησοῦς τῆς ἀπεκρίθη, «Ὦ γυναῖκα, μεγάλη εἶναι ἡ πίστις σου· ἂς σοῦ γίνῃ ὅπως θέλεις». Καὶ ἐθεραπεύθηκε ἡ θυγατέρα της ἀπὸ τὴν ὥραν ἐκείνην.