Η ΑΓΙΑ ΑΝΥΣΙΑ

Γ

 εννήθηκε και έζησε στη Θεσσαλονίκη κατά τους χρόνους του μεγάλου διώκτου των Χριστιανών Διοκλητιανού , την ίδια περίοδο με τον Άγιο Δημήτριο.

            Οι γονείς της αγίας Ανυσίας ήσαν επιφανείς και πλούσιοι άρχοντες της Θεσσαλονίκης. Είχαν ασπασθεί την πίστη του Χριστού και γαλούχησαν από μικρή την κόρη τους με την αγάπη της αρετής και της σοφίας. Στην αρχή της εφηβείας της, η Ανυσία έμεινε ορφανή από πατέρα και μητέρα- δεν αφέθηκε να την ελκύσουν οι ηδονές του κόσμου και με ψυχή που φλεγόταν από το πυρ που ήλθε βαλείν επί την γήν ο Χριστός (Λουκ. 12, 49), έσπευσε προς συνάντηση του Επουράνιου Νυμφίου, αποποιούμενη κάθε τι που θα μπορούσε να την δέσει με τα επίγεια. Απελευθέρωσε τους πολυάριθμους δούλους της και έδωσε στον καθένα σημαντικό ποσό χρημάτων για να βιοποριστεί, διαμοίρασε κτήματα, ακίνητα, κοπάδια, όλη της την περιουσία, ωσάν τον έμπορο ο οποίος πούλησε ό, τι είχε για να αποκτήσει τον πολύτιμον μαργαρίτην, την Βασιλεία των Ουρανών (βλ. Ματθ. 13, 46). Απεκδύθηκε κοσμήματα και πλούσια φορέματα.

Ντυμένη με ενδύματα κοινά και ταπεινά διέτρεχε την πόλη, επισκεπτόμενη τους ασθενείς, βοηθώντας τις χήρες και τα ορφανά, προσφέροντας τροφή και ρουχισμό στους πτωχούς. Ιδιαίτερη ήταν η στοργή της προς τα θύματα των διωγμών. Αψηφώντας τον κίνδυνο, επισκεπτόταν στις φυλακές όλους εκείνους που υπέφεραν πείνα, δίψα, κακοποιήσεις και κάθε είδους δεινά για την αγάπη του Χριστού, ασπαζόταν τις πληγές τους ωσάν να ήταν αυτά καθεαυτά τα σημεία του σωτηριώδους Πάθους του Κυρίου, τους φρόντιζε και τους παρηγορούσε.

         Έχοντας εγκαταλείψει τα πάντα, μόνο το θνητό σώμα της την έδενε με τα επίγεια, και μόνος πόθος της ήταν να φθάσει και εκείνη στην τελείωση μεσω του μαρτυρίου για τον Χριστό. Μια τέτοια απόφαση όμως μόνο από τον Θεό θα μπορούσε να έλθει και για τον λόγο αυτό η Ανυσία δεν εξεβίαζε τον κίνδυνο αλλά αποσύρθηκε σε στενό κελί και αφιερώθηκε στην νηστεία, στα δάκρυα, στην αδιάλειπτο προσευχή, ώστε να υπερβεί την θνητή φύση, εφαρμόζοντας την άσκηση, των θείων αρετών ως «επίβαση θεωρίας».

Βλέποντας τους αγώνες της, ο διάβολος έτριξε τα δόντια του και επιχείρησε με κάθε λογής τεχνάσματα και μηχανεύσεις να φοβίσει την αγία και να την πείσει να εγκαταλείψει το κελί της. Αντιμετώπισε όμως φρόνημα πιο ακλόνητο και από του ανδρειότερου πολεμιστή. Της έριξε τότε τα βέλη της ακηδίας, της χαυνώσεως, της σωματικής χαλάρωσης και της ασθενείας, αλλά η νεαρή κόρη, οπλισμένη με το σημείο του Σταυρού, τον κατατρόπωσε με το μαστίγιο της προσευχής της.

Όταν ο άγριος διωγμός που εξαπέλυσε ο Διοκλητιανός είχε φθάσει στο αποκορύφωμά του (305), η αγία Ανυσία, πλήρης αρετών και προσηλωμένη στην θεωρία, με παρρησία ανέπεμψε διάπυρο δέηση στον Χριστό ώστε να αξιωθεί να συμμετάσχει κι εκείνη στο ζωοποιό Πάθος Του.

Η δέησή της εισακούσθηκε. Μια ημέρα, την ώρα που πήγαινε στον ναό, την πλησίασε ένας υπασπιστής του αυτοκράτορα και την ανέκρινε βάναυσα. Δίχως να διστάσει, η Ανυσία ομολόγησε ότι είναι δούλη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Την άρπαξε ο αλητήριος και την έσυρε καταγής μέχρι τον ναό των ειδώλων, προστάζοντάς την να θυσιάσει στα είδωλα αντί για άλλη απάντηση, η αγία τον έφτυσε καταπρόσωπο. Έξαλλος από θυμό, ο υπασπιστής έβγαλε το σπαθί του και το βύθισε στο πλευρό της αγίας, η οποία με χαρά παρέδωσε στον Κύριο την ψυχή της για να βρει την αιώνια αγαλλίαση στην Επουράνια νυφική παστάδα. Ευλαβείς χριστιανοί κατόρθωσαν να πάρουν το σώμα της και να το θάψουν σε τοποθεσία λίγο έξω από την πόλη, όπου όταν έπαυσε ο διωγμός, χτίσθηκε ναός στην μνήμη της.

Στο εγκάρσιο κλίτος, από την αριστερή πλευρά του Ι. Βήματος του Ι. Ναού του Αγίου Δημητρίου, βρίσκεται η λάρνακα με τα ιερά λείψανα της Αγίας ενδόξου Οσιομάρτυρος Ανυσίας της εν Θεσσαλονίκη.

          Το τίμιο σώμα της για πολλά χρόνια ήταν θαμμένο στη γη σε άγνωστο μέρος, ώσπου την 4η του μηνός Ιουλίου το 1980, διανοιγομένης της οδού 3ης Σεπτεμβρίου κοντά στο Γ’.Σ. Στρατού, ανακαλύφθηκε ο τάφος της όπου βρισκόταν τα σεπτά λείψανα της, τα οποία με ευλάβεια ανακομίσθηκαν και κατατέθηκαν στον Ι. Ναό του Αγίου Δημητρίου, επιτελώντας πλήθος ιάσεων και θαυμάτων σε όλους αυτούς που τιμούν την Αγία και την προσκυνούν με πίστη.

Η μνήμη της Αγίας Ανυσίας εορτάζεται στις 30 Δεκεμβρίου.