Στην Εκκλησία ακούγεται την πρώτη Κυριακή της Μ. Σαρακοστής, την Κυριακή της Ορθοδοξίας το παρακάτω ευαγγελικό ανάγνωσμα από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη (Ιωάν.ά 44-52) :
44 Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. 45 ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου. 46 εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. 47 καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου καὶ ἴδε. 48 εἶδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. 49 λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. 50 ἀπεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. 51 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψει. 52 καὶ λέγει αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.

Στο πρόσωπο του Ναθαναήλ βλέπουμε τον κάθε άνθρωπο στις μέρες μας, από οποιαδήποτε Ήπειρο, που διψάει να μάθει την αλήθεια και αυτός που με ειλικρίνεια αναζητά και θέλει να βρει την αλήθεια στην πραγματικότητα ψάχνει να βρει τον Χριστό που είπε εγώ ειμί η Αλήθεια. Ο Χριστός βρίσκεται μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και μπορεί να τον γνωρίσει όποιος ποθεί και λαχταρά να βρει την αλήθεια μέσα στα μυστήρια της Εκκλησίας και με προϋπόθεση τον αγώνα της κάθαρσης από την αμαρτία. Η συνάντηση και η γνωριμία με τον Χριστό ανοίγει την θύρα της Βασιλείας των Ουρανών. Στο πρόσωπο αυτού του Αποστόλου καθρεπτίζονται όλοι οι άνθρωποι εκείνοι που με ειλικρίνεια και χωρίς πονηριά αλλά με απλότητα και καθαρά κίνητρα επιθυμούν να μάθουν για την Ορθοδοξία, για τον Χριστό και να βαπτιστούν Ορθόδοξοι Χριστιανοί «ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι».
Ο Θεός γνωρίζει πότε κάποιος άνθρωπος στο κόσμο επιθυμεί να μάθει την αλήθεια και να ασπαστεί την Ορθοδοξία. Ως παντογνώστης γνωρίζει τα κρύφια της ψυχής όλων των ανθρώπων- όπως βλέπουμε και στο Απόστολο Ναθαναήλ «λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε». Για αυτό το λόγο φωτίζει και ενδυναμώνει ανθρώπους να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στους ανθρώπους αυτούς και σαν άλλοι Απόστολοι να καταφέρουν μέσα από την κατήχηση και το ποιμαντικό τους έργο να φέρουν τις ψυχές αυτών των ανθρώπων κοντά στο Θεό.
Σήμερα η ιεραποστολική αυτή δράση της Εκκλησίας μας μπορεί να διακριθεί σε εσωτερική ιεραποστολή και εξωτερική ιεραποστολή. Στην εσωτερική ιεραποστολή η Εκκλησία μας προσπαθεί να μας αφυπνίσει πνευματικά και να μας βοηθήσει στο πνευματικό δρόμο προς τη σωτηρία της ψυχής μας. Αυτό το έργο γίνεται στα πλαίσια του ποιμαντικού έργου της Εκκλησίας μας δηλαδή μέσα από τα κηρύγματα των ιερέων τις Κυριακές, των ομιλιών των ιερέων και των ιεροκηρύκων στους ναούς, των κύκλων της Καινής Διαθήκης και των κατηχητικών συνάξεων μικρών και μεγάλων. Σε όλα αυτά καλό θα είναι να συμμετέχουμε όλοι μας γιατί πολύ βοηθάνε στον πνευματικό μας αγώνα προς σωτηρία της ψυχής μας. Στην εξωτερική ιεραποστολή η Εκκλησία στηρίζει το έργο των ιεραποστολικών κλιμακίων σε όλες τις Ηπείρους (Αφρική, Ασία, Αμερική) όπου υπάρχουν άνθρωποι που διψούν να μάθουν για την Ορθοδοξία. Καλό θα είναι να βοηθήσουμε και εμείς σε αυτό το έργο και μπορούμε να βοηθήσουμε πηγαίνοντας σε κάποιο ιεραποστολικό σύλλογο και να ρωτήσουμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε σε αυτή την προσπάθεια.
Ιεραποστολή είναι ένα χρέος που απορρέει από την χριστιανική μας φύση και ταυτότητα. Αυτό βεβαίως δε σημαίνει πως υποχρεωτικά πρέπει να εγκαταλείψουμε την πατρίδα μας ή τα σπίτια μας και να γίνουμε ιεραπόστολοι, σε κάποια αφρικανική ή ασιατική χώρα. Ιεραπόστολοι είναι και όσοι βοηθούν με το παράδειγμα και με το λόγο τους, κάποιους συνανθρώπους τους, φίλους, γνωστούς, συγγενείς να γνωρίσουν τον αληθινό Θεό και να πιστέψουν σε Αυτόν. Είναι επίσης και όσοι βοηθούν είτε με τις προσευχές τους, είτε με κάποια υλική βοήθεια, τους ανθρώπους εκείνους, που βρίσκονται σε κάποιες μακρινές και αφιλόξενες χώρες και προσπαθούν να κηρύξουν και να διαδώσουν το Ευαγγέλιο του Χριστού σε ανθρώπους που δεν το έχουν μέχρι σήμερα γνωρίσει.
Τέλος θα πρέπει να τονίσουμε πως η ιεραποστολή δεν αποβλέπει στο να δημιουργήσει οπαδούς ή να κερδίσει εδάφη ή να επαίρεται για τα κατορθώματά της, αλλά στην ταπεινή και αποστολική διακονία προς σωτηρία ψυχών. Όλα πρέπει να γίνονται με αγάπη και φόβο Θεού. Αμήν.
Ανδριανάκης Νικόλαος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου