Λόγος περί αγάπης
(του μακαριστού γέροντα Πορφύριου)
«Η αγάπη προς τον αδελφό καλλιεργεί την αγάπη προς τον Θεό. Είμαστε ευτυχισμένοι, όταν αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους μυστικά. Θα νιώθουμε τότε ότι όλοι μας αγαπούν. Κανείς δε μπορεί να φτάσει στον Θεό, αν δεν περάσει από τους ανθρώπους. Γιατί, « ο μη αγαπών τον αδελφόν αυτού, όν εώρακε, τον Θεόν, όν ουχ εώρακε, πώς δύναται αγαπάν;»(Ά Ιωάν.4, 20). Να αγαπάμε, να θυσιαζόμαστε για όλους ανιδιοτελώς, χωρίς να ζητάμε ανταπόδοση. Τότε ισορροπεί ο άνθρωπος. Μια αγάπη που ζητάει ανταπόδοση είναι ιδιοτελής. Δεν είναι γνήσια, καθαρή, ακραιφνής».«Να τους αγαπάτε και να τους συμπονάτε όλους. «Και είτε πάσχει έν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη. Υμείς δε εστε μέλη Χριστού και μέλη εκ μέρους»(Ά Κορ. 12, 26-27). Αυτό είναι Εκκλησία. Εγώ, εσύ, αυτός, ο άλλος να αισθανόμαστε ότι είμαστε μέλη Χριστού, ότι είμαστε ένα».
«Όταν βλέπουμε τους συνανθρώπους μας να μην αγαπούν τον Θεό, στενοχωρούμαστε. Με τη στενοχώρια δε κάνουμε απολύτως τίποτα. Ούτε και με τις υποδείξεις. Ούτε και αυτό είναι σωστό. Υπάρχει ένα μυστικό. Αν το καταλάβουμε, θα βοηθήσουμε. Το μυστικό είναι η προσευχή μας, η αφοσίωσή μας στον Θεό, ώστε να ενεργήσει η χάρις Του. Εμείς, με την αγάπη μας, με τη λαχτάρα μας στην αγάπη του Θεού, θα προσελκύσουμε την χάρι, ώστε να περιλούσει τους άλλους, που είναι πλησίον μας, να τους ξυπνήσει, να τους διεγείρει προς το θείο έρωτα. Ή, μάλλον, ο Θεός θα στείλει την αγάπη Του να τους ξυπνήσει όλους. Ότι εμείς δε μπορούμε, θα το κάνει η χάρις Του. Με τις προσευχές μας θα κάνουμε όλους άξιους της αγάπης του Θεού».
«Η αγάπη είναι μόνον εν Χριστώ. Για να ωφελήσεις και τους άλλους, πρέπει να ζεις μέσα στην αγάπη του Θεού, αλλιώς δε μπορείς να ωφελήσεις τον συνάνθρωπό σου. Δεν πρέπει να βιάζεις τον άλλο. Θα έλθει η ώρα του, θα έλθει η στιγμή, αρκεί να προσεύχεσαι για αυτόν. Με τη σιωπή, την ανοχή και κυρίως με την προσευχή ωφελούμε τον άλλο μυστικά. Η χάρις του Θεού καθαρίζει τον ορίζοντα του νου του και τον βεβαιώνει για την αγάπη Του. Εδώ είναι το λεπτό σημείο. Άμα δεχθεί ότι ο Θεός είναι αγάπη, τότε ένα άπλετο φως θα έλθει πάνω του, που δε το έχει δει ποτέ. Θα βρει έτσι τη σωτηρία».
«Στην ιεραποστολική προσπάθεια να υπάρχει λεπτός τρόπος, ώστε οι ψυχές να δέχονται ότι προσφέρουμε, λόγια, βιβλία, χωρίς να αντιδρούν. Και κάτι ακόμη. Λίγα λόγια. Τα λόγια ηχούν στα αυτιά και εκνευρίζουν πολλές φορές. Η προσευχή και η ζωή έχουν απήχηση. Η ζωή συγκινεί, αναγεννά και αλλοιώνει, ενώ τα λόγια μένουν άκαρπα. Η καλύτερη ιεραποστολή γίνεται με το καλό μας παράδειγμα, την αγάπη μας, την πραότητα μας».
Αποσπάσματα από το βιβλίο 'Βίος και Λόγοι' του Γέροντος Πορφύριου.
Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά 2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου