Η πορεία της Ελλάδας στο δρόμο της Ορθοδοξίας

Πως διαφαίνεται το μέλλον του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας

Αβραάμ μοναχού Αγιορείτη

Με πολύ πόνο διαπιστώνουμε ότι πράγματι σε μερίδα νεοελλήνων υπάρχει αποστασία από τον Θεό των πατέρων μας, αντιχριστιανικό και αντιεκκλησιαστικό πνεύμα, που μερικές φορές γίνεται φανερός ή ύπουλος διωγμός κατά της Εκκλησίας, οργανωμένος, μεθοδευμένος και μανιώδης. Ο αθεϊσμός και αντιχριστιανισμός γίνεται στο τόπο μας κατεστημένο, που επιδιώκει να κάνει τους Έλληνες αντίχριστους. Χρησιμοποιεί την παιδεία, τα σχολικά βιβλία, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τον τύπο. Χρησιμοποιεί ακόμα την ειρωνεία και την περιθωριοποίηση όσων τολμούν ακόμη να εκδηλώνουν την πίστη τους και την αγάπη τους προς την Εκκλησία. Φθάσαμε μάλιστα σε τέτοια δαιμονική κατάσταση, ώστε και άθεοι θεολόγοι στα σχολεία να κάνουν αθεϊστική προπαγάνδα.

Αν προσθέσει κανείς σε αυτά και τις συνέπειες που έχουν στα ήθη και στην πίστη του λαού μας η εισβολή στον τόπο μας του τουρισμού και του δυτικού υλιστικού τρόπου ζωής και η είσοδός μας στη χοάνη της Ε.Ε., τότε αντιλαμβάνεται ότι διερχόμαστε το μεγαλύτερο πνευματικό κίνδυνο που περάσαμε ποτέ ως ορθόδοξο Έθνος. Και το χειρότερο είναι ότι δεν έχουμε, οι περισσότεροι, συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο, δεν υπάρχει η δέουσα πνευματική εγρήγορση και αντίσταση, δεν υπάρχουν προφητικές μορφές – εκτός ολίγων εξαιρέσεων – που με αυτοθυσία και παρρησία θα καταγγείλουν τα όργανα του Αντίχριστου, θα καλέσουν τον ευσεβή λαό σε πνευματική επιστράτευση, θα πουν το νέο ΟΧΙ του Ορθόδοξου Ελληνισμού στη νέα και χειρότερη πνευματική αιχμαλωσία που απειλεί το Γένος μας, όπως και όλο τον κόσμο.

Η προσπάθεια των εχθρών του γένους μας για αποχριστιανοποίηση των Ελλήνων σκοπεύει στον αφελληνισμό μας, ώστε οι Έλληνες πνευματικά και εθνικά  εξανδραποδισμένοι να γίνουμε εύκολη λεία των διεθνών συμφερόντων και των ολοκληρωτικών ιδεολογιών της «νέας εποχής».

Αν οι νεοέλληνες χάσουμε τον Χριστό ή τον απωθήσουμε στο περιθώριο, θα χάσουμε και την πνευματική μας ελευθερία, τη δυνατότητα να συνεχίσει να καρποφορεί σε αυτό το τόπο η ζωηφόρος παράδοση του ορθόδοξου ανθρωπισμού. Γι’ αυτό είναι για όλους μας καιρός για αγώνα, πνευματικής αντιστάσεως, ομολογίας και μαρτυρίας της πίστεώς μας, ότι και αν μας στοιχήσει. Και σήμερα ο αγώνας μας είναι υπέρ πίστεως και πατρίδος, ή όπως το έλεγαν οι αγωνιστές του 1821, «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία». Για την πνευματική ελευθερία που είναι αναγκαία προϋπόθεση και της εθνικής μας ανεξαρτησίας! Εκείνο τον αγώνα καλούμεθα να συνεχίσουμε σήμερα, ο καθένας από το μετερίζι του, όσοι νεοέλληνες – και πιστεύω πως είμαστε η μεγάλη πλειονότητα- μένουμε πιστοί στις αξίες, για τις οποίες εκείνοι θυσιάστηκαν.

Σε κρίσιμους περιόδους της ιστορίας μας ο Θεός ανέδειξε φωτισμένους άνδρες σαν τον Άγιος Κοσμά τον Αιτωλό και τον Μακρυγιάννη, που αφύπνισαν τον λαό και τον στερέωσαν στην ορθόδοξη πίστη και στο εθνικό φρόνημα. Πιστεύω ότι και σήμερα η χάρις του Θεού και η Υπέρμαχος Στρατηγός του Γένους μας θα οικονομήσουν κάτι για τη σωτηρία μας, ανταποκρινόμενοι στον αγώνα, στον πόνο, στην μετάνοια, στα δάκρυα όσων δεν προσκύνησαν τους σύγχρονους Βάαλ της αποστασίας. Χρειαζόμαστε μετάνοια και προσευχές.

Ο Ιησούς Χριστός, ο Θεάνθρωπος, ο Εσταυρωμένος και Αναστάς, και όχι ο Διάβολος, έχει το τελευταίο λόγο στην ιστορία. Και για αυτό όσο κι αν ο ουρανός συννεφιάζει εμείς πάντα έχουμε την ελπίδα μας στον Παντοκράτορα Κύριό μας.

Από το βιβλίο "ΕΣΥ ΠΟΥ ΛΕΓΕΙΣ ΕΙΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ;"  του μοναχού Αβραάμ Αγιορείτου.