Μπες και Δες

Δεν είναι πάντα στη ζωή μας απαραίτητα τα χρήματα, μπορούμε να προσφέρουμε στον συνάνθρωπό μας και με λίγη καλή θέληση. Χρήματα μπορεί να μην υπάρχουν, όμως πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι που θα χαρίσουν λίγα χαμόγελα… Μάθε για την ομάδα μας … Βοήθησε και εσύ ……

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Ακολουθία του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου

ΕΝ ΤΩ ΜΙΚΡΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ
Ες τό, Κύριε κέκραξα, στμεν Στίχους δ΄ κα ψάλλομεν Στιχηρ Προσόμοια το γίου.
χος α΄. Τν ορανίων ταγμάτων.
Τς ληθείας τ αρ, λαμπρς φέστηκε, κα νεουργε τν κτίσιν, εσεβε πιγνώσει, Χριστο το ζωοδότου, θεν σαφς, φωτισθες τν διάνοιαν, θλητς το Κυρίου, τν τν χθρν, κατεπάτησεν πόνοιαν.
Τ Βασιλε τν αώνων, σ στρατεύσω σοφέ· κα παρατάξεις πάσας, καθελν τν νόμων, Γεώργιε τρισμάκαρ, στερρς θλητής, νεδείχθης τ χάριτι, τ κ Θεο σοι δοθείσ θαυματουργέ· δι πρέσβευε σωθναι μς.
Ρεθρα άσεων νέμεις, τος σο προστρέχουσι, Γεώργιε τρισμάκαρ, κα ψυχν κα σωμάτων, ρωγς σ πάρχεις, τος πίστει θερμ, προσιοσι τ σκέπη σου, ξιοθαύμαστε Μάρτυς το ησο, θλοφόρων γκαλλώπισμα.
Δόξα... χος α΄.
Το μεγάλου Βασιλέως στρατιτα Γεώργιε, χαρε κα εφραίνου, Θε γρ εηρέστησας, πάντων καταφρονήσας, ζων τν αώνιον ερες ν ορανος, τ γρ σμά σου πσαν νόσον ξ νθρώπων πελαύνει· Χριστς γρ ν πόθησας, ατς σε δοξάζει μακάριε.
Κα νν... Τς ορτς.
Ες τν Στίχον, Στιχηρ Προσόμοια το γίου.
χος β΄. Οκος το φραθ.
Εγε τς πρ νον, χαρς ς ξιώθης, Γεώργιε τρισμάκαρ, παρ Χριστο το Κτίστου, ς Μάρτυς παράγραπτος.
Στίχ. Δίκαιος ς φοίνιξ νθήσει κα σε κέδρος ν τ Λιβάν πληθυνθήσεται.
Χαίροις τν θλητν, μέγας ταξιάρχης, κα τν πιστν πάντων, προσφύγιον κα τεχος, καλλίνικε Γεώργιε.
Στίχ. Θαυμαστς Θες ν τος γίοις ατο.
Λύτρωσαι τν δεινν, τν νν παρενοχλούντων, τν ταπεινν ψυχήν μου, ς ριστος προστάτης, Μάρτυς Χριστο Γεώργιε.
Δόξα... χος δ΄ . νατολίου.
Πάντα τ θνη κροτήσατε χερας· λαλάξωμεν τ Θε τ Σωτρι μν, τι ν ξύλ ψωθείς, κα ν τάφ κατελθών, τν δην σκύλευσε, κα νεκρος συνήγειρε, βοώντας ατ· λληλούϊα, λληλούϊα, λληλούϊα Χριστ τ ναστάντι.
Κα νν... Τς ορτς.
πολυτίκιον. χος δ΄.
ς τν αχμαλώτων λευθερωτής, κα τν πτωχν περασπιστής, σθενούντων ατρός, βασιλέων πέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστ τ Θε, σθναι τς ψυχς μν.
Κα τς ορτς, κα πόλυσις.
ΕΝ ΤΩ ΜΕΓΑΛΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ
Μετ τν Προοιμιακόν, κα τν α΄ Στάσιν το Μακάριος νήρ, ες τ Κύριε κέκραξα, στμεν Στίχους ς΄ κα ψάλλομεν Στιχηρ Προσόμοια το γίου.
χος δ΄. Ατόμελον.
ς γενναον ν Μάρτυσιν, θλοφόρε Γεώργιε, συνελθόντες σήμερον, εφημομέν σε· τι τν δρόμον τετέλεκας, τν πίστιν τετήρηκας, κα δέξω κ Θεο, τν τς νίκης σου στέφανον· ν κέτευε, κ φθορς κα κινδύνων λυτρωθναι, τος ν πίστει κτελοντας, τν εισέβαστον μνήμην σου.
Ρωμαλέ φρονήματι, πεποιθς ητομόλησας, σπερ λέων νδοξε, πρς τν θλησιν, περορν μν το σώματος, ς φθείρεσθαι μέλλοντος, τς φθάρτου δ ψυχς, σοφς πιμελούμενος· κα κολάσεων, πολυτρόποις δέαις πυρωθης, ς χρυσς κεκαθαρμένος, πταπλασίως Γεώργιε.
Τ Σωτήρι συνέπαθες, κα θανάτ τν θάνατον, κουσίως νδοξε μιμησάμενος, συμβασιλεύεις λαμπρότατα, πορφύραν ξ αματος, νδυσάμενος φαιδράν, κα τ σκήπτρ τν θλων σου, γκοσμούμενος, κα στεφάν τς νίκης διαπρέπων, περάντους ες αἰῶνας, Μεγαλομάρτυς Γεώργιε.
Τ τς πίστεως θώρακι, κα σπίδι τς χάριτος, κα Σταυρο τ δόρατι, συμφραξάμενος, τος ναντίοις νάλωτος, γένου Γεώργιε· κα ς θεος ριστεύς, τν δαιμόνων τς φάλαγγας, τροπωσάμενος, σν γγέλοις χορεύεις, τος Πιστος δέ, περιέπων γιάζεις, κα διασώζεις καλούμενος.
ς στέρα πολύφωτον, σπερ λιον λάμποντα, ν τ στερεώματι, σ γινώσκομεν. ς μαργαρίτην πολύτιμον, ς λίθον αγάζοντα, ς μέρας σε υόν, ς γενναον ν Μάρτυσιν, ς πέρμαχον, τν πιστν ν κινδύνoις εφημομεν, κτελοντές σου τν μνήμην, τροπαιοφόρε Γεώργιε.
ν θαλάσσ με πλέοντα, ν δ με βαδίζοντα, ν νυκτ καθεύδοντα, περιφρούρησον, παγρυπνοντα διάσωσον, παμμάκαρ Γεώργιε, κα ξίωσον ποιεν, το Κυρίου τ θέλημα, πως εροιμι, ν μέρ τς δίκης τν ν βί, πεπραγμένων μοι τν λύσιν, προσδραμν ν τ σκέπ σου.
Δόξα... χος πλ. β΄.
ξίως το νόματος, πολιτεύσω στρατιτα Γεώργιε· τν σταυρν γρ το Χριστο, π΄ μων ράμενος, τν κ διαβολικς πλάνης χερσωθεσαν γν καλλιέργησας, κα τν κανθώδη θρησκείαν τν εδώλων κριζώσας, τς ρθοδόξου Πίστεως κλμα κατεφύτευσας· θεν βλυστάνεις άματα, τος ν πάσ τ οκουμέν πιστος, κα Τριάδος γεωργός, δίκαιος νεδείχθης. Πρέσβευε δεόμεθα, πρ ερήνης το κόσμου, κα σωτηρίας τν ψυχν μν.
Κα νν... Τς τυχούσης ορτς.
Εσοδος, τό, Φς λαρόν, Τ Προκείμενον τς μέρας, κα τ ναγνώσματα.
Προφητείαις σαΐου τ νάγνωσμα. 
(Κεφ. 43, 9-14)
Τάδε λέγει Κύριος· Πάντα τ θνη συνήχθησαν μα κα συναχθήσονται ρχοντες ξ ατν. Τίς ναγγελε τατα ν ατος; τ ξ ρχς, τίς κουστ ποιήσει μν; γαγέτωσαν τος μάρτυρας ατν, κα δικαιωθήτωσαν, κα επάτωσαν ληθ. Γίνεσθέ μοι μάρτυρες, κα γ μάρτυς Κύριος Θεός, κα πας, ν ξελεξάμην, να γντε κα Πιστεύσητε, κα συντε, τι γ εμι. μπροσθέν μου οκ γένετο λλος Θεός, κα μετ΄ μ οκ σται. γ εμι Θεός, κα οκ στι πάρεξ μο σώζων. γ νήγγειλα κα σωσα, νείδισα, κα οκ ν ν μν λλότριος. μες μο μάρτυρες, κα γ Κύριος Θεός, τι π΄ ρχς γ εμι, κα οκ στιν κ τν χειρν μου ξαιρούμενος. Ποιήσω, κα τίς ποστρέψει ατό; Οτω λέγει Κύριος Θεός, λυτρούμενος μς, γιος σραήλ.
Σοφίας Σολομντος τ νάγνωσμα. 
(Κεφ. 3, 1-9)
Δικαίων ψυχα ν χειρ Θεο, κα ο μ ψηται ατν βάσανος. δοξαν ν φθαλμος φρόνων τεθνάναι. Κα λογίσθη κάκωσις ξοδος ατν, κα φ΄ μν πορεία σύντριμμα· ο δ εσιν ν ερήν. Κα γρ ν ψει νθρώπων ἐὰν κολασθσιν, λπς ατν θανασίας πλήρης. Κα λίγα παιδευθέντες, μεγάλα εεργετηθήσονται· τι Θες πείρασεν ατούς, κα ερεν ατος ξίους αυτο. ς χρυσν ν χωνευτηρί δοκίμασεν ατούς, κα ς λοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο ατούς. Κα ν καιρ πισκοπς ατν ναλάμψουσι, κα ς σπινθρες ν καλάμ διαδραμονται. Κρινοσιν θνη, κα κρατήσουσι λαν κα βασιλεύσει ατν Κύριος ες τος αἰῶνας· ο πεποιθότες π΄ ατόν, συνήσουσιν λήθειαν, κα ο πιστο ν γάπ προσμενοσιν ατ, τι χάρις κα λεος ν τος σίοις ατο, κα πισκοπ ν τος κλεκτος ατο.
Σοφίας Σολομντος τ νάγνωσμα. 
(Κεφ. 5, 15-23 & 6, 1-3)
Δίκαιοι ες τν αἰῶνα ζσι, κα ν Κυρί μισθς ατν, κα φροντς ατν παρ ψίστ. Δι τοτο λήψονται τ βασίλειον τς επρεπείας, κα τ διάδημα το κάλλους κ χειρς Κυρίου, τι τ δεξι ατο σκεπάσει ατούς, κα τ βραχίονι περασπιε ατν. Λήψεται πανοπλίαν, τν ζλον ατο, κα πλοποιήσει τν κτίσιν ες μυναν χθρν. νδύσεται θώρακα, δικαιοσύνην, κα περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν νυπόκριτον. Λήψεται σπίδα καταμάχητον, σιότητα, ξυνε δ πότομον ργν ες ρομφααν. Συνεκπολεμήσει ατ κόσμος π τος παράφρονας, πορεύσονται εστοχοι βολίδες στραπν, κα ς π εκύκλου τόξου τν νεφν, π σκοπν λονται, κα κ πετροβόλου θυμο πλήρεις ριφήσονται χάλαζαι. γανακτήσει κατ΄ ατν δωρ θαλάσσης· ποταμο δ συγκλύσουσιν ποτόμως. ντιστήσεται ατος πνεμα δυνάμεως, κα ς λαλαψ κλικμήσει ατούς, κα ρημώσει πσαν τν γν νομία, κα κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστν. κούσατε ον, Βασιλες, κα σύνετε· μάθετε, δικαστα περάτων γς· νωτίσασθε ο κρατοντες πλήθους, κα γεγαυρωμένοι π χλοις θνν, τι δόθη παρ Κυρίου κράτησις μν, κα δυναστεία παρ ψίστου.
Ες τν Λιτήν
Στιχηρ διόμελα.
χος α΄. νατολίου.
λαμπρς ριστες Γεώργιος, ν τ νδόξ θλήσει ατο, τς νω Δυνάμεις εφραίνει, κα σν ατας γαλλόμενος νν, πίγειον τος πιστος πανήγυριν γειρε, κα συνεορτάζειν μν τος δι΄ ατν θροισμενοις, ς Χριστο δολος παραγέγονε. Διόπερ ατν ξίως τιμήσωμεν, παύστως πρεσβεύοντα τ τν λων Θε, δωρηθναι μν τ μέγα λεος.
ατός.
ριστείαις θλων γεωργν τ κρείττονα, τος πόνους τν καρπν σου, τ Χριστ προσήνεγκας, παμμακάριστε Μάρτυς Γεώργιε, πίστει πόθον νστησάμενος, λπίδι φόβον πωσάμενος, γάπ κτήσω τ οράνια πανεύφημε. Παρρησίαν ον χων, επροσδέκτοις δεήσεσιν, ατησαι τας ψυχας μν τν ερήνην, λασμν τε μαρτιν, κα τ μέγα λεος.
ατός.
Το μεγάλου Βασιλέως στρατιτα Γεώργιε, χαρε κα εφραίνου· Θε γρ εηρέστησας, πάντων καταφρονήσας, ζων τν αώνιον ερες ν ορανος· τ γρ σμά σου πσαν νόσον ξ νθρώπων πελαύνει· Χριστς γρ ν πόθησας, ατς σε δοξάζει μακάριε.
χος δ΄.
Δετε φιλομάρτυρες, σματικν μνδίαν, τ ναστάντι κ τάφου Χριστ προσάξωμεν. Σήμερον γρ αρ νοητν νέτειλεν μν, περκάζον νθη τ λογικά, παγκόσμιος μνήμη Γεωργίου το σοφο Μεγαλομάρτυρος, ο τινος τ στίγματα νανεοντες, κομιζόμεθα αμάτων πηγάς. Ατν κα νν κετεύσωμεν, το πρεσβεύειν παύστως τ Σωτήρι Χριστ, ερήνην τ οκουμέν δωρήσασθαι, κα τας ψυχας μν τ μέγα λεος.
ατός. νατολίου.
Πάντα τ θνη κροτήσατε χερας· λαλάξωμεν τ Θε τ Σωτήρι μν, τι ν ξύλ ψωθείς, κα ν τάφ κατελθών, τν δην σκύλευσε, κα νεκρος συνήγειρε, βοώντας ατ, λληλούϊα, λληλούϊα, λληλούϊα Χριστ τ ναστάντι.
ατός.
Στέφανον δόξης π κεφαλς σου νεδήσω, στεφανηφόρε Γεώργιε, τν γρ όρατον χθρόν, ς Παλος κβο, ρν καρτέρησας, νικητς γενόμενος τς πλάνης ατο, λληλούϊα, λληλούϊα, λληλούϊα Χριστ τ ναστάντι.
ατός.
σμα σμάτων χορεύοντες μα, προσενέγκωμεν τ Χριστ φιλομάρτυρες· τι τν τύραννον χθρόν, γενναος θλητής, πτερνίσας κατέβαλε, δι πάντες σωμεν παύστοις φωνας· Δόξα Στερ τ φρικτ σου ναστάσει, δι΄ ς σωσας τν κόσμον.
Δόξα... χος β΄.
ωάννου Μοναχο.
Νευέτω δίκαια, φησεν Σολομών, τος βροτος τ βλέφαρα· λεηθήσεται γρ παρ Χριστο το Θεο βλέπων λεα, προηγόρευσεν· Εμαρς δ τατα νωτισθείς, πολύτλα Γεώργιε, το Δεσπότου τας διδαχας κολούθησας, κα νόμοις κδοθες καρτέρησας, τς πλάνης τ ργια καταπτύσας ς βέβηλα, τ σμα γρ παρέδωκας, πρ γάπης το πλάσαντος, λον μεληδν κατετέμνετο, κα Βελίαρ μλλον, λος ασχυνθες τιτρώσκετο, στεφηφόρον σε ρν κμαιότατον. θεν ν αλας οκν το Κυρίου σου, σν τας νω Δυνάμεσι, πρέσβευε θλοφόρε Χριστ, σθναι τς ψυχς μν.
Κα νν... Τς ορτς.
Ες τν Στίχον, Στιχηρ Προσόμοια.
χος δ΄. ξ ψίστου κληθείς.
νευφημοσι λαο ψαλμος κα μνοις, σο τν παναοίδιμον, μνήμην Γεώργιε· ς επρεπς γρ ξέλαμψε, κα φωτοφόρος, πεποικιλμέν δόξ κα χάριτι· θεν κα σκιρτσι νν, γγέλων τάγματα, πικροτοσι δ Μάρτυρες, σν ποστόλοις, τν σν γώνων Μάρτυς τ παθλα, κα νυμνοσι, τν δοξάσαντα, σ Σωτρα Χριστν τν Θεν μν, ν κέτευε σσαι, κα φωτίσαι τς ψυχς μν.
Στίχ. Δίκαιος ς φονιξ νθήσει κα σε κέδρος ν τ Λιβάν πληθυνθήσεται.
νδεδυμένος Χριστο τν πανοπλίαν, ερέθης Γεώργιε, τος μ ζητούσί σε, πρ Χριστο πυρπολούμενος, κα μυκτηρίζων, θεν ματαίων πλάνην ψυχόλεθρον· τότε καί, Στρατεύομαι, τ Βασιλε μου Χριστ, τος παρανόμοις κραύγαζες· οδ γρ θρες, οδ τροχοί, ο πρ, οδ μάχαιρα, μ χωρίσαι κατισχύσουσι, τς γάπης Χριστο το Θεο μν, ν κέτευε σσαι, κα φωτίσαι τς ψυχς μν.
Στίχ. Τος γίοις τος ν τ γ ατο θαυμάστωσεν Κύριος.
Καταφρονήσας ργάνων πολυμόρφων, ποικίλων βασάνων τε, κα καταπέλτου φρικτο, στεφανηφόρε Γεώργιε, τς εσεβείας, μαρτυρικς τν δρόμον τετέλεκας· θεν τν πέρλαμπρον, μνήμην σου νθεσιν, σματικος περιστέφομεν, κα τ σεπτά σου, περιπτυσσόμεθα πίστει λείψανα· λλ΄ ς τ θρόν παριστάμενος, λαμπροφόρος Χριστο το Θεο μν, καθικέτευε σσαι, κα φωτίσαι τς ψυχς μν.
Δόξα... χος δ΄.
Το Στουδίτου.
Τν νοερν δάμαντα, τς καρτερίας δελφοί, πνευματικς εφημήσωμεν, Γεώργιον τν οίδιμον Μάρτυρα, ν πρ Χριστο πυρούμενον, χάλκευσαν κίνδυνοι, κα στόμωσαν βάσανοι, κα ποικίλαι κολάσεις νήλωσαν, σμα τ φύσει φθειρόμενον· νίκα γρ πόθος τν φύσιν, δι θανάτου πείθων τν ραστήν, διαβναι πρς τν ποθούμενον, Χριστν τν Θεόν, κα Σωτρα τν ψυχν μν.
Κα νν... Τς ορτς.
πολυτίκιον. χος δ΄.
ς τν αχμαλώτων λευθερωτής, κα τν πτωχν περασπιστής, σθενούντων ατρός, βασιλέων πέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστ τ Θε, σωθναι τς ψυχς μν.
Κα τς ορτς.
Ες τν ελόγησιν τν ρτων τ, Θεοτόκε Παρθένε.
ΕΙΣ ΤΟΝ OPΘPΟΝ
Μετ τν α΄ Στιχολογίαν.
Κάθισμα. χος α΄.
Τν τάφον σου Σωτήρ.
νέτειλεν δού, τ τς χάριτος αρ, πέλαμψε Χριστο, νάστασις πσι, κα ταύτη συνεκλάμπει νν, Γεωργίου το Μάρτυρος, πανέορτος, κα φωτοφόρος μέρα, δετε παντες, λαμπροφοροντες νθέως, φαιδρς ορτάσωμεν.
Κα τς ορτς.
Μετ τν β΄ Στιχολογίαν, Κάθισμα.
χος γ΄. Θείας πίστεως.
Πόθ ζέοντι, τ το Δεσπότου, πυρπολούμενος, νδρειοφρόνως, τ τς πλάνης ταμεα κατέβαλες, κα ν σταδί Χριστν μολόγησας, τροπαιοφόρε παμμάκαρ Γεώργιε, Μάρτυς νδοξε, Χριστν τν Θεν κέτευε, δωρήσασθαι μν τ μέγα λεος.
Κα τς ορτς.
Μετ τν Πολυέλεον, Κάθισμα.
χος δ΄. Κατεπλάγη ωσφ.
Γεωργήσας μμελς, σπόρον τν θείων ντολν, διεσκόρπισας πτωχος, πάντα τν πλοτον εσεβς, ντικτησάμενος νδοξε Χριστο τν δόξαν· θεν πεποιθώς, πρς γνας χωρες, κα πόνους τος μακρούς, Μάρτυς Γεώργιε· κα κοινωνς γενόμενος το πάθους, το παθος κα γέρσεως, τς βασιλείας, ατο μετέσχες, πρ μν νν δεόμενος.
Κα τς ορτς.
Ο ναβαθμοί, τ α΄ ντίφωνον το δ΄ χου.
Ο ναβαθμοί. ντίφωνον Α΄.
κ νεότητός μου πολλ πολεμε με πάθη, λλ΄ ατς ντιλαβο, κα σσον Σωτήρ μου.
Ο μισοντες Σιν, ασχύνθητε π το Κυρίου, ς χόρτος γάρ, πυρ σεσθε πεξηραμμένοι.
Δόξα... Κα νν...
γί Πνεύματι πσα ψυχ ζωοται, κα καθάρσει ψοται λαμπρύνεται, τ τριαδικ Μονάδι εροκρυφίως.
Προκείμενον. χος δ΄
Δίκαιος ς φονιξ νθήσει κα σε κέδρος ν τ Λιβάν πληθυνθήσεται.
Στίχ. Πεφυτευμένος ν τ οκ Κυρίου.
Τό, Πσα πνοή.
Εαγγέλιον, κ το κατ Μρκον.
Επεν Κύριος. Βλέπετε αυτούς...
Τέλος:
δ πομείνας ες τέλος, οτος σωθήσεται.
Τ, νάστασιν Χριστο θεασάμενοι.
Ο Ν΄.
Δόξα... Τας το θλοφόρου...
Κα νν... Τας τς Θεοτόκου...
Στίχ. λέησόν με Θεός, κατ τ μέγα λεός σου...
χος πλ. β΄.
Σήμερον οκουμένη πσα, τας το θλοφόρου αγάζεται κτσι, κα το Χριστο κκλησία, τος νθεσιν ραϊζομένη, Γεώργιε βο σοι, θεράπον Χριστο, κα προστάτα θερμότατε, μ λλίπς πρεσβεύειν πρ μν πρς Κύριον.
Ο κανόνες το Πάσχα, κα το γίου ο δύο.
Κανν το γίου, ο κροστιχίς·
μν σε Γεώργιε Δαυΐδ κ πόθου· δε γρ δή.
δ α΄. χος α΄.
ναστάσεως μέρα.
πρ λιον ξήστραψεν μνήμη σου νν, Μάρτυς Χριστο πλτα· τς γρ κτνας παμφαες, τν θαυμάτων τς αγάς, ες πσαν τν γν, λαμπρς ξεδίσκευσε, φωτοφόρε Γεώργιε.
Μονομάχε μυριόνικε Χριστο θλητά, δς μοι τος θλους μέλψαι, κα γωνίσματα τ σά, περ τλης νδρικς, τ πόθ Χριστο, σοφ κπυρούμενος, κα ζης γηθόμενος.
Νέος φθης ν πολέμοις κανς τ χειρί, λλος Δαυΐδ νδρεος, ς γρ ατς τν Γολιάθ, τν ντίπαλον κα σύ, νικς καθελών, βολας τας τν λόγων σου, στεφαντα Γεώργιε.
Θεοτοκίον.
ς νέκφραστος ραος, φρικαλαος σός, ξένος τόκος Κόρη, ς πομάζιον κα γάρ, τν παντέλειον Θεόν, θηλάζεις σαρκί, παράδοξον κουσμα, βρεφοτρόφε Μητράνανδρε.
τερος Κανν το γίου, ο κροστιχίς·
Θερμς πέφυκας Μάρτυς ντως προστάτης.
Ποίημα Θεοφάνους.
δ α΄. χος β΄.
ν βυθ κατέστρωσε.
Θερμοτάτ πίστει κα στοργ, τος προσκαλουμένους σε, Μάρτυς Χριστο στεφηφόρε Γεώργιε, παρεστς λόφωτος, σεπτ βήματι, το τν λων δεσπόζοντος, σο τας κεσίαις, κα τας προστασίαις διαφύλαξον.
Εγενς γεώργιον Θεο, γέγονας Γεώργιε, μαρτυρικας γεωργούμενον πράξεσι· κα ς πλοτον μψυχον, ορανίοις σε, θησαυρος ναπέθετο, γωνοθέτης, ς διαφερόντως ριστεύσαντα.
Ρωμαλέως κα καρτερικς, ρμησας ατόκλητος, πρς τος γνας παμμάκαρ Γεώργιε, κα καταστρεψάμενος, τν τίθασον τν τυράννων παράταξιν, πρέσβυς πρ πάντων, τν προσκαλουμένων σε γεγένησαι.
Μακαρίας νδοξε ζως, νν πιλαβόμενος, τς ν Χριστ κρυπτομένης Γεώργιε, πρ ς γώνισαι, μέχρις αματος, τος ν πίστει μνοντας σε, ατησαι σθναι, πάσης θλοφόρε περιστάσεως.
Θεοτοκίον.
Ορανς γένου λογικός, Λόγον τν οράνιον, τ σ γαστρ Θεομτορ χωρήσασα, δι΄ ο πάντα γέγονεν, ορανς τε κα γ, κα τ τούτων πέκεινα, θεν παρρησί, πρέσβευε σωθναι τος μνοντάς σε.
Καταβασία.
ναστάσεως μέρα, λαμπρυνθμεν Λαοί, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα, κ γρ θανάτου πρς ζωήν, κα κ γς πρς ορανόν, Χριστς Θεός, μς διεβίβασεν, πινίκιον δοντας.
δ γ΄.
Δετε πόμα πίωμεν καινν.
Σύνδρομος ξέλαμψεν μν, πανένδοξος μνήμη το θεράποντος, τ ναστάσει Χριστο, ν συνελθόντες ο πιστοί, φαιδρς ορτάσωμεν.
Εφράνθητε γ κα ορανοί, τ τε ρη κα πάντες βουνο σκιρτήσατε, ρεθρα θαυμάτων κα γάρ, ψόθεν μν μβροβλυτε, Μάρτυς Γεώργιος.
Γ πσα κα βρότειος φυλή, ορανς τε συγχαίρει, στρατς γγέλων τε· πρωτοστράτηγος γάρ, Χριστο νν Γεώργιος κ γς, βαίνει πρς οράνια.
Θεοτοκίον.
Εφράνθητι, τέρπνου Μαριάμ· ε κα χθς ς ρομφαα γρ τν καρδίαν σου, το Υο σου Σταυρς διλθεν, λλ΄ ον ς κ παστο, το τάφου νέτειλεν.
τερος. ξήνθησεν ρημος.
Στεφάν τς θλήσεως, διαλάμπων νδοξε, τος εσεβς καλοντας σε, λιτανεύων τ λυτρωτ κα Θε, π πάσης νάγκης μάκαρ λύτρωσαι.
Πλουσίαις φωτιζόμενος, λαμπηδόσι Πάνσοφε, τν ζοφερν πέλασον, θυμίαν κα τν χλν τν παθν, φ΄ μν τν ν πίστει εφημούντων σε.
λπίδι στηριζόμενος, κα γάπ πίστει τε, περιφραχθες Γεώργιε, κα δυνάμει Χριστο ρωννύμενος, τν εδώλων τν πλάνην καταβέβληκας.
Θεοτοκίον.
Φωτίζοντα τ πέρατα, Παναγία τέτοκας, μετ σαρκς τν σαρκον, κα πρ πάντων Πατρ συνάναρχον· Θεοτόκον διό σε πίστει σέβομεν.
Καταβασία.
Δετε πόμα πίωμεν καινόν, οκ κ πέτρας γόνου τερατουργούμενον, λλ΄ φθαρσίας πηγήν, κ τάφου μβρήσαντος Χριστο, ν στερεούμεθα.
Κάθισμα. χος πλ. δ΄.
Τν Σοφίαν κα Λόγον.
Εσεβείας τος τρόποις νδραγαθν, σεβείας τν πλάνην καταβαλών, Μάρτυς κατεπάτησας, το χθρο τ φρυάγματα· τ γρ θεί ζήλ, τν νον πυρπολούμενος, τν τυράννων σβεσας, τ θεον φρύαγμα· θεν παξίως, μοιβν τν βασάνων, δέξω τν στέφανον, κα παρέχεις άματα, θλοφόρε Γεώργιε. Πρέσβευε Χριστ τ Θε, τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι, τος ορτάζουσι πόθ, τν γίαν μνήμην σου.
Δόξα...
Τν πίγειον πλοτον τν π γς, διανέμων τος πσι Μάρτυς σοφέ, πλοτον τν οράνιον, κληρώσω τος πόνοις σου· τν γρ Σταυρν τν χραντον, ν σο τεθωράκισαι, κα ν τούτ σχυνας, τυράννων τ φρύαγμα· θεν τ πρεσβεί, τος ατοσί σε νέμεις, τ θεία δωρήματα, αμάτων χαρίσματα, θλοφόρε Γεώργιε, Πρέσβευε Χριστ τ Θε, τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι, τος ορτάζουσι πόθ, τν γίαν μνήμην σου.
Κα νν... Τς ορτς.
δ δ΄. π τς θείας φυλακς.
ς περήλασε τν πρίν, Νότου βασίλισσαν σοφέ, νν βασιλίς, λεξάνδρα, ες τν σν γρ σύνεσιν, κθαμβηθεσα δραμεν· θεν σοι συμπαρίστασαι Μάρτυς, κ δεξιν του Θεο σπερ βασίλισσα.
Ρημάτων σου οκ νεγκών, τος λεγμος δυσσεβής, τύπτεσθαι κελεύει τ στόμα, φε! τ σν Γεώργιε· τ δ καίτοι κρουόμενον, κύμβαλον ς ντήχει, κραυγάζον· Μόνος Θες ψευδής, Χριστς στιν.
Γνήσιε φίλε το Χριστο, πρωταθλητάρχα τε ατο, πάμφωτε λαμπτρ οκουμένης, στρ φαεινότατε, λυχνία τιμαλφέστατε, γρυπνε τν τιμώντων σε φύλαξ, φύλαττε μς, Μάρτυς Γεώργιε.
Θεοτοκίον.
δο κα τέτοκας γνή, κα παρθενεύεις ν ταυτ· θαμα πολυθαύμαστον ντως, φοβερν ξενήκουστον! Θεν γρ τν παντάνακτα, φέρουσα σας γκάλαις θηλάζεις, τν τροφοδότην Χριστν Κόρη νήπιον.
τερος. λήλυθας κ Παρθένου.
μνομέν σου, τος γνας Παμμάκαρ Γεώργιε, δι΄ ν καταβέβληκας, τ τν εδώλων σεβάσματα, πσαν δ κατήργησας, τν τν δαιμόνων πάτην παναοίδιμε.
Κατεύνασον, πειρασμν κα κινδύνων τν τάραχον, κα πσαν πήρειαν, τν τν δαιμόνων πέλασον, π τν μνούντων σε, ς το Χριστο στρατιώτης ξιάγαστε.
νέτειλας, ς στρ ωσφόρος Γεώργιε, ψυχς γενναιότητι, κα στηριγμ τ τς πίστεως, πλάνης τν σκοτόμαιναν, ποδιώκων κα σώζων τος μνοντάς σε.
Θεοτοκίον.
Σωτηρίαν, οσιώδη Παρθένε γεγέννηκας, πλουσί χρηστότητι, κα φυσικ γαθότητι, σώζουσαν τν νθρωπον, κα τν φθαρεσαν, εκόνα ναπλάττουσαν.
Καταβασία.
π τς θείας φυλακς, θεηγόρος ββακούμ, στήτω μεθ΄ μν κα δεικνύτω, φαεσφόρον γγελον, διαπρυσίως λέγοντα· Σήμερον σωτηρία τ κόσμ, τι νέστη Χριστς ς παντοδύναμος.
δ ε΄. ρθρίσωμεν ρθρου βαθέος.
όρτιον κρότει σκιρτσα κκλησία, τν σεπτν νάστασιν το Σωτρος, κα τν νν μετάθεσιν το θλοφόρου ψάλλουσα· δύο τ καλ γρ συνέδραμον.
Δοξάζει σου τέρας τ ξένον θαυματοβρύτα, καλς Γλυκέριος, τν βον ο πρ θαυμαστς ζώωσας· ατν δ τ Κυρί σου, ζσαν θυσίαν προσήνεγκας.
Ανέσεως πως τν δόξαν τν σν μνήσω, πλήρωσον τ στόμα μου χαριτώσας, κα τν νον Γεώργιε, κα γρ γαλλιάσεται, ταν σοι ψάλ τ πνεμά μου.
Θεοτοκίον.
πέραγνε, πς πρ λόγον γαλακτοτρόφος, κα Παρθένος πέφυκας; πορ σου, τ φρικτν μυστήριον! Τιμν λοιπν τν τόκον σου, σ προσκυν Παναγία μου.
τερος. φωτισμς.
Μαρτυρικήν, παρρησίαν ς χων πρς τν Δεσπότην, ατησαι προθύμως τν σωτηρίαν, τος σ μνοσι, ψυχικν νοσημάτων, παλλάττων τας σας δεήσεσι, Μάρτυς θλοφόρε, παμμάκαρ Γεώργιε.
γγελικας, συγχορεύων ς Μάρτυς χοροστασίαις, κα τς θανάτου κα μακαρίας, Στεφανηφόρε, μφορούμενος δόξης, τος τ σκέπ τ σ προστρέχοντας, πάσης τρικυμίας, κα ζάλης ξάρπασον.
Ρσαι μς, π πάσης νάγκης ς λεήμων, τν τς μαρτίας κα τν κινδύνων, ξαφανίζων, πολυποίκιλον κλόνον, Γεωργίου το σο θεράποντος, τς κετηρίας, Χριστ προσδεχόμενος.
Θεοτοκίον.
Τν φειλήν, τς προμήτορος Εας σ Θεομτορ, πέτισας σάρκα μφιεσμένον, κ σο τεκοσα, τν Σωτρα το κόσμου, θεν πάντες σε μακαρίζομεν, κεχαριτωμένη Παρθένε πανάμωμε.
Καταβασία.
ρθρίσωμεν ρθρου βαθέος, κα ντ μύρου τν μνον προσοίσωμεν τ Δεσπότ , κα Χριστν ψόμεθα, δικαιοσύνης λιον, πσι ζων νατέλλοντα.
δ ς΄. Κατλθες ν τος κατωτάτοις.
δο σοι κα μία τερπν χελιδών, θεοσύλλεκτε λαέ, τν το αρος χάριν, ναπληρο θαυμαστς, Γεώργιος, κα συγχάρητε λοιπόν, τ χαρ τούτου πάντες.
Δριμείας βασάνους δεινν νεγκών, ς τρυφς ταύτας γο, πομένων Κυρί, κα ψάλλων νδοξε· φων δέ σου, τς βροντς ν τ τροχ, τν εχν ξηχετο.
Εφραίνου κα σκίρτα χορς θλητν, πανηγύρεως τς νν, ερηκότες ξάρχοντα τν Γεώργιον, κα γάλλεσθε, σν ατ Δαυϊτικς· μέρα γρ Κυρίου.
Θεοτοκίον.
Κα τίκτεις, κα πάλιν γνεύεις ς πρίν, φοβερς τοκετός, μητρανύμφευτε Κόρη, κα νεκλάλητος· τν πέρχρονον, βρεφωθέντα καθ΄ μς, πρ ννοιαν τίκτεις.
τερος. ν βύσσ πταισμάτων.
πρ φύσιν κα λόγον κα ννοιαν, τ τς ριστείας σου νδραγαθήματα, διηνεκς δόμενα, παμμακάριστε Μάρτυς Γεώργιε.
Στρατις ορανίου συνόμιλος, μάκαρ γεγονώς, κα τν θείαν μφάνειαν, ς φικτν θεώμενος, τος τιμντάς σε πίστει διάσωσον.
λοτρόπως Θε νακείμενος, κα τς στραπς τν θαυμάτων δεχόμενος, τς δωρες τος χρήζουσι, διανέμεις παμμάκαρ Γεώργιε.
Θεοτοκίον.
Νν πρς σ καταφεύγω Πανάχραντε· Σσον με πρεσβείαις σου, κα διαφύλαξον, σα γρ θέλεις δύνασαι, οα Μήτηρ το πάντα σχύοντος.
Καταβασία.
Κατλθες ν τος κατωτάτοις τς γς, κα συνέτριψας μοχλος αωνίους, κατόχους πεπεδημένων Χριστέ, κα τριήμερος, ς κ κήτους ωνς, ξανέστης το τάφου.
Κοντάκιον. χος δ΄.
ψωθες ν τ Σταυρ.
Γεωργηθες π Θεο νεδείχθης, τς εσεβείας γεωργς Τιμιώτατος, τν ρετν τ δράγματα συλλέξας σεαυτ· σπείρας γρ νδάκρυσιν, εφροσύν θερίζεις· θλήσας δ δι΄ αματος, τν Χριστν κομίσω· κα τας πρεσβείαις γιε τας σας, πσι παρέχεις πταισμάτων συγχώρησιν.
Οκος.
Τν πρ κόσμου τς ζως τν ψυχν ατο θέντα, Χριστν τν Βασιλέα, ποθν στρατιώτης, μέγας Γεώργιος, σπεύδει θανεν πρ ατο· ζλον γρ θεον ν καρδί σχηκώς, ατς αυτν προσήγαγε. Τοτον ον κα μες νυμνήσωμεν πίστει, ς θερμν προστάτην μν, ς νδοξον ντα Χριστο δολον, μιμούμενον σαφς τν διον Δεσπότην, κα ατοντα ατόν, πσι παρέχειν πταισμάτων συγχώρησιν.
Συναξάριον.
Τ ΚΓ το ατο μηνός, Μνήμη το γίου κα νδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου το Τροπαιοφόρου.
Στίχοι.
χθρος τέμνων Γεώργιος ν μάχαις, 
κν παρ΄ χθρν τέμνεται δι ξίφους.
ρε Γεωργίου τρίτ εκάδι αχένα χαλκός.
Τ ατ μέρ, Μνήμη το γίου Μάρτυρος Οαλερίου.
Στίχοι.
Θείαν κεφαλν ρεν Οαλερίου 
Κακ
κεφαλ δήμιος δι ξίφους.
Τ ατ μέρα, Μνήμη τν γίων Μαρτύρων νατολίου κα Πρωτολέοντος, Στρατηλατν.
Στίχοι.
Δύσας νατόλιος κτομ κάρας, 
Ἐῷον εδε φς νοητν Κυρίου.
χριστομάρτυς τέμνεται Πρωτολέων, 
Χριστ
πεποιθώς, σπερ λκαί λέων.
Τ ατ μέρ, Μνήμη το γίου Μάρτυρος θανασίου του π Μάγων.
Στίχοι.
θανάσιος φαρμακς Τομν κάρας 
Ψυχ
ς νοσούσης ερε φάρμακον ξένον.
Τ ατ μέρ, Μνήμη το γίου Μάρτυρος Γλυκερίου το γεωργο.
Στίχοι.
Λαιμν σν ς γν, ς ννιν δ τν σπάθην. 
Γεωργ
Γλυκέριε, προσφόρως κρίνω.
Τ ατ μέρ, ο γιοι Δονάτος κα Θερινς ξίφει τελειονται.
Στίχοι.
Ξίφει, Θερινέ, συνθερισθες Δονάτ, 
μφω Θεο γίνεσθε δράγματα ξένα.
Τας τν γίων σου πρεσβείαις, Θεός, λέησον μς. μήν.
δ ζ΄. παίδας κ καμίνου ρυσάμενος.
Ποθ σου ξυμνεν τ θαυμάσια, κα πάλιν συστέλλομαι· ταν γρ ατ ξαριθμσαι βουληθ, πρ μμoν ερίσκονται πληθυνόμενα, κα δέξαι μου τ λοιπν θλητά, τ βραχ τοτο φύμνιον.
Οκ στιν οδ γ οδ θάλασσα, ο πόλις οκ ρημος, νθα ληθς, τν σν θαυμάτων ο κρουνοί, πελαγίζοντες Μάρτυς οχ περβλύζουσι· τ σν γρ θαυμαστόν, ν πάσ τ γ δεται νομα.
Θαμβεταί σου στρατάρχα τν θλησιν, γγέλων τ στράτευμα, σ δ΄ τν γγέλων Βασιλες καταπλαγείς, πεθύμησε Μάρτυς το κάλλους σου, διό περ κα σν ατ βασιλεύειν ε σε κατηξίωσε.
Θεοτοκίον.
λόφωτε σκην θεοδόμητε, λυχνία κατάχρυσε, στάμνε κιβωτέ, θεοκατοίκητε ναέ, ξενοβλάστητε ράβδε, Μητράναδρε, τος σος κέτας μς, πολυώνυμε Κόρη διαφύλαττε.
τερος. ντίθεον πρόσταγμα.
Τν σν κμιμούμενος Μάρτυς Δεσπότην, κν ητομόλησας, πρς τος γνας νδοξε, κα νίκην ράμενος, τς κκλησίας Χριστο, φύλαξ χρημάτισας, ατήν, ε φυλάττων τας προστασίαις σου.
ς Μάρτυς ήττητος, ς θλοφόρος, ς καταγώνιστος τς πίστεως πέρμαχος, νν πύργος κράδαντος, τος εφημοσί σε, πάνσοφε Γεώργιε γενο, περιτειχίζων τας κεσίαις σου.
Σοφς γεώργησας τν θεον σπόρον, κα τοτον πλήθυνας, αμάτων σου τος ρεύμασιν, ρδεύων μακάριε, κα τ τν πόνων σπουδ, κα τος παλλήλοις ακισμος, δι΄ ν τυράννων τ θράσος σβεσας.
Θεοτοκίον.
Παρθένος διέμεινας κα μετ τόκον, Θεν γρ γέννησας, τν πάντας διατρέφοντα δι΄ φατον λεος, κα εσπλαγχνίαν πολλήν, νθρωπον γενόμενον γνή, ν νν δυσώπει σθναι πάντας μς.
Καταβασία.
Παδας κ καμίνου ρυσάμενος, γενόμενος νθρωπος, πάσχει ς θνητός, κα δι πάθους τ θνητόν, φθαρσίας νδύει επρέπειαν, μόνος ελογητς τν Πατέρων, Θες κα περένδοξος.
δ η΄. Ατη κλητή.
μνους ς εώδη, συλλέξαντες νθη, λλου Παραδείσου, το θεοπνεύστου Ψαλτρος, δετε στέφος λαμπρόν, σματόπλοκον, τ Μάρτυρι πλέξωμεν, ρίστευσε γάρ, καθελν Σατν τ κράτος.
Δερο Μελουργέ, προφητόπρωτε φράσον. δίκαιος κενος, ξανθήσας ς φονιξ, τίς κα ποος στίν; μεγάλαυχος πάρχει Γεώργιος, γλυκύκαρπον ντως, φυτν καρδιοτρόφον.
ρχου πιφάνηθι, τάχυνον φθάσον, μς τν νοσσιάν σου, ς ετς χρυσοπτέρυξ, περιθάλπων ε καθυπόδεξαι, διες τς πτέρυγάς σου, σκιν π σν γάρ, καλν ναπεπαθαι.
Θεοτοκίον.
δε ν προέφης, Προφτα Παρθένον, συνέλαβεν σπόρως, Βασιλς κα Κυρία, κα ς Μήτηρ γενν, τν Παντάνακτα, πανάφθορος μείνασα. Μυστήριον ξένον, τοκετός σου Κόρη!
τερος. Κάμινος ποτ πυρός.
Ρύμην τν δεινν, παθν τε κα κινδύνων, κα ταραχώδους περιστάσεως, κα νόσων συμπτώματα, κα δαιμόνων μηχανήματα, κα δυσμενν ρμήματα, πασον τας σας πρεσβείαις, στεφανηφόρε Γεώργιε.
λω τ φωτί, παμμάκαρ τς Τριάδος, ελικρινς Καταλαμπόμενος, ς Μάρτυς ήττητος, εσεβείας ς πέρμαχος, ς νικητς θεόστεπτος, σσον Ορανοφοτα, τος σ Τιμντας πρεσβείαις σου.
Στέφει νοητ, ποικίλως διαπρέπων, κα βασιλείας διαδήματι, κα σκήπτρ κοσμούμενος, κα πορφύραν περιθέμενος, σ φοινιχθεσαν αματι, μάκαρ συμβασιλεύεις, τ βασιλε τν Δυνάμεων.
Θεοτοκίον.
Τν κ το Πατρός, χρόνως γεννηθέντα, κα πρ αώνων ναλάμψαντα, τν πάντα ποιήσαντα, ρατά τε κα όρατα, Παρθενομτορ τέτοκας, θεν σε Θεοτόκον, πάντα τ θνη δοξάζομεν.
Καταβασία.
Ατη κλητ κα για μέρα, μία τν Σαββάτων, βασιλς κα κυρία, ορτν ορτή, κα πανήγυρις στ πανηγύρεων, ν ελογομεν, Χριστν ες τος αἰῶνας.
δ θ΄. Φωτίζου, φωτίζου.
Γλυκύτατον δρόσον, ρη σταλάξατε, κα σύ, κατ΄ ξαίρετον σκίρτα, τ ρος τ γιον· χόρευε νν, κα γάλλου φαιδρς, ερες κα γάρ, κράτιστον τν μέγαν, Γεώργιον ροφύλακα.
Ανοσι α σύμπασαι, νν πατρια τν θνν, ελογοσιν μνοσι, κα συμφώνως κράζουσι· Χαρε Σωτήρ, τν πιστν χαρά, χαίροις κα σύ, εχος, θλοφόρων, Γεώργιε περθαύμαστε.
αβδίσματα, ξέσεις, κα τν βουνεύρων τος δαρμούς, τς κρηπίδας, τν λάκκον τς σβέστου σέβομαι, τλλά τε σα πέστης θλν, Μάρτυς Χριστο, πάντα μακαρίζω, κα τν τροχν κατασπάζομαι.
Δημήτριε Μάρτυς, σν Γεωργί τ κλειν, γαθο γρ ο δύο, μηδαμς λλίπητε, τόνδε τν χρον φρουροντες εί, κα πειρασμν, λας μυριάδας, μετακινοντες μφότεροι.
Θεοτοκίον.
δόξα τ κάλλος, ραιότης τν πιστν, τρυφ τν γγέλων, κόσμου τ διάσωσμα, πάναγνε Μήτηρ Χριστο το Θεο, τος ες τν σήν, σκέπην προσδραμόντας, συντήρησον Παναγία μου.
τερος. νάρχου Γεννήτορος.
παύστως τν Κύριον, πρ μν δυσώπησον, τν μνούντων σε μάκαρ, ς Χριστομάρτυρα, ς νενικηκότα τυράννους, ς πονηρν, πνευμάτων διώκτην, ς γρυπνον φύλακα, ς προστάτην καταίσχυντον.
Τν θλων τ παθλα, πλουσίως σο δεδώρηται, τν λων Δεσπότης· παριστάμενoς, μετ παρρησίας Τρισμάκαρ, μαρτυρικς, κα μετ΄ εφροσύνης, τος προσκαλουμένους σε, περιέπων διαφύλαττε.
γ σε κατέκρυψε, κα ορανς δέξατο, κα νοίγη σοι Πύλη, το Παραδείσου σαφς· ν περιχαρς θλοφόρε, χοροβατν, κα περιπολεύων, τος πίστει μνοντάς σε, σας πρεσβείαις περιφρούρησον.
Θεοτοκίον.
Σκην προετύπου σε, το Μαρτυρίου Πάναγνε, ν πλάκες κα στάμνος, κα χρυσ κιβωτός, σπερ γρ κείνη κενα, οτω κα σύ, τν ναρχον Λόγον, ν γαστρ χώρησας, Θεοτόκε σωματούμενον.
Καταβασία.
Φωτίζου, φωτίζου νέα ερουσαλήμ, γρ δόξα Κυρίου π σ νέτειλε. Χόρευε νν κα γάλλου, Σιν, σ δέ, γνή, τέρπου, Θεοτόκε, ν τ γέρσει το τόκου σου.
ξαποστειλάριον. χος β΄.
Τος Μαθητας συνέλθωμεν.
αρ μν ξέλαμψεν, λαμπρά του Δεσπότου, κα θεία ξανάστασις, πρς οράνιον Πάσχα, κ γς μς παραπέμπον, ταύτ δ συνεκλάμπει, το πανενδόξου Μάρτυρος, Γεωργίου μνήμη, φωταυγής· ν φαιδρς τελέσωμεν, να θείας, ξιωθμεν χάριτος, πρς Χριστο το Σωτρος.
Κα τς ορτς.
Ες τος Ανους, Στιχηρ Προσόμοια.
χος β΄. τε, κ το ξύλου σε νεκρν.
Δετε, τν πανέορτον φαιδράν, νδοξον νάστασιν πάντες, πανηγυρίσαντες, πάλιν ορτάσωμεν, φαιδρν πανήγυριν, Γεωργίου το Μάρτυρος, κα στέψωμεν τοτον, αρινος νθεσιν, ντα ήττητον· πως τας ατο κεσίαις, λάβωμεν τν θλίψεων μα, κα πλημμελημάτων πολύτρωσιν.
λον, προσενήνοχας σατόν, τ σο δεδωκότι παμμάκαρ, ζων λόκληρον, σπερ λοκάρπωσιν, ζσαν κα μψυχον, κα θυσίαν επρόσδεκτον, κα καθαρωτάτην, θεν χρημάτισας, πρέσβυς θερμότατος, ζάλης ξαιρούμενος πάντας, πίστει τος μνοντάς σε Μάρτυς, κα προσκαλουμένους σε Γεώργιε.
Σπόρον, γεωργήσας μμελς, τν καταβληθέντα το λόγου, τ καθαρ σου ψυχ, τοτον πλεόνασας, πόνοις θλήσεως, κα σοφς ποθέμενος, ν πουρανίαις, θήκαις τν κήρατον, ερες πόλαυσιν· ς νν, μφορούμενος Μάκαρ, τας πρς τν Θεόν σου πρεσβείαις, τος πιστς μνοντάς σε περίσζε.
Μάρτυς, θλοφόρε του Χριστο, τος ν διαφόροις νάγκαις, σζε πρεσβείαις σου, πάσης περιστάσεως, πολυτρούμενος, κα διώκων ψυχόλεθρον, δεινν θυμίαν, χάριν δ κα λεος, μν ατούμενος, πως, τας λιτας σου σωθέντες, χαίροντες γεραίρωμεν πάντες, τος σεπτος γνάς σου Γεώργιε.
Δόξα... χος πλ. α΄.
Θεοφάνους.
νέτειλε τ αρ, δετε εωχηθμεν, ξέλαμψεν νάστασις Χριστο, δετε εφρανθμεν το θλοφόρου μνήμη, τος πιστος φαιδρύνουσα νεδείχθη· δι φιλέορτοι, δετε μυστικς ατν πανηγυρίσωμεν. Οτος γρ ς καλς στρατιώτης, νδρίσατο κατ τν τυράννων, κα τούτους κατήσχυνε, μιμητς γενόμενος το πάθους το Σωτρος Χριστο· οκ λέησε τ σκεος τ πήλινον τ αυτο, λλ γυμνν νεχάλκευσεν, ν βασάνοις ατ προσαμειβόμενος, ατ βοήσωμεν, θλοφόρε κέτευε, ες τ σωθναι τς ψυχς μν.
Κα νν...
ναστάσεως μέρα, κα λαμπρυνθμεν τ πανηγύρει, κα λλήλους περιπτυξώμεθα. Επωμεν δελφοί, κα τος μισοσιν μς, συγχωρήσωμεν πάντα τ ναστάσει, κα οτω βοήσωμεν,·Χριστς νέστη κ νεκρν, θανάτ θάνατον πατήσας, κα τος ν τος μνήμασι, ζων χαρισάμενος.
Δοξολογία μεγάλη κα πόλυσις.
Δίδοται δ κα γιον λαιον κ τς κανδύλας το γίου.
Ες τν Λειτουργίαν.
Τυπικά, κα ο Μακαρισμοί, κατ τν προλαβοσαν διατύπωσιν.

1 σχόλιο:

  1. τι σημαινει εν τω μικρω εσπερινω και τι εν τω μεγαλω εσπερινω. αυτα τα λογια τα παραπανω θα ακουσω μεθαυριο οταν παω πρωτα ο Θεος στην εκκλησια ανημερα του Αγιου Γεωργιου? ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή